Ik gaf laatst een lezing over “vertrouwen” binnen de coachrelatie. Hier ging ik in op vragen als: wat is vertrouwen nu precies? Hoe ontstaat vertrouwen? En wanneer verdwijnt vertrouwen?
Het klinkt gek, maar vertrouwen is het beste te voelen op het moment dat het er niet meer is.
Je rol als coach
In een coachrelatie is het heel vaak de coachee (klant) die de coach uitzoekt. Op basis waarvan? Jouw website, jouw teksten en jouw uitstraling geven de ander al dan niet vertrouwen. Het is zo belangrijk dat je als coach samen met de coachee allereerst werkt aan die vertrouwensband. Pas in deze toestand kan je coachee zich veilig voelen en vertellen wat hij/zij wil vertellen. Belangrijk blijft dat de coachee verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen stappen en beslissingen in het proces. Dat ben jij niet als coach! Ondanks dat de rollen verschillend zijn, is de relatie gelijkwaardig.
Vertrouwensband met paard
En dan hebben wij coaches met Paard als Spiegel ook met het paard als co-coach te maken. Vertrouwen speelt hierbij nog een keer een grote rol. Eerst jij als mens, en nu het paard. Ook hier geldt; het kennen en herkennen van de eigen deskundigheid en grenzen en het kennen van je paard, is wellicht het belangrijkste waar je als coach op moet kunnen vertrouwen.
Als coach heb je een open houding, je luistert en stelt vragen. Je gelóóft in je coachee en dat is voor veel coaches erg moeilijk. Je wilt immers zo graag helpen.
Geloven in de ander
Maar nee: coaching is bedoeld om de coachee verder te helpen door ondersteuning en begeleiding te bieden en niet alles te willen oplossen. Als coach houd je in de gaten dat jouw verantwoordelijkheidsgevoel niet te groot wordt. Dit kan ontstaan door de aanname dat de coachee op een bepaald gebied onwetend en hulpeloos is en het probleem niet zelf kan oplossen. Een valkuil voor coaches.
Als coach zul je altijd moeten blijven geloven in het zelf oplossend vermogen van de coachee. Oftewel: vertrouwen in de ander, en de kracht van je coachee! Dan bereik je samen het beste resultaat.